Macron, ABD ziyareti sırasında Trump’ı Paris iklim anlaÅŸması ile Suriye’den çekilmemeye ve Ä°ran ile imzalanan nükleer anlaÅŸmaya ikna etmeye çalışıyor. 

Trump’ın iklim anlaÅŸması konusunda ikna edilmesi zor gözüküyor; muhtemelen Macron da bunu farkındadır. Ancak çevre konusunun siyasi iklimle pazarlık edilmesi olası. Zira Macron Trump’ın sadece iklim anlaÅŸmasında kalmasını deÄŸil, Suriye’de de kalmasını istiyor. 

Fransa’nın aslında Suriye’deki ABD varlığından hoÅŸnut olduÄŸu düşünülmemeli. Fransa, Rusya ve hatta Çin bölgede olduÄŸu için ABD’nin kalmasını istiyor. Bu çerçevede Trump’a önerisi açık. Ä°ran’ın daha fazla karşıya alınması Rusya’nın elini her geçen gün kuvvetlendirir, dolayısıyla ABD’nin Ä°ran’ı sisteme çekecek açık kapı bırakması gerekiyor. Öte yandan anlaşılan Macron, Rusya’nın Kafkasya’da canını sıkacak faaliyetler hakkında da bilgi veriyordur. Ermenistan’da yaÅŸanan iç karışıklık ve BaÅŸbakanın istifasına kadar giden süreç, “kadife devrimleri” hatırlatıyor ve belki Trump’ın ikna yolu olarak görülüyordur. 

“Gitme, beni de götür”

Ä°ran’ın Rusya ya da Çin’e yapışmaması gereÄŸine dikkat çeken Macron, AB’nin ise ABD’ye yapışabileceÄŸini ima ediyor. Dolayısıyla Avrupa-ABD ittifakını masaya koyan Macron, bir taraftan AB adına kaptanmış gibi davranıp Almanya’dan, bir yandan da Ä°ngiltere’den rol çalıyor. 

Macron, kabaca, “Ä°ngiltere, ABD’nin Suriye’ye gitmesi için her ÅŸeyi yaptı, ancak Suriye geleceÄŸi için bir ÅŸey yapmadı. Fransa ise, gelecek için AB’yi de yanına alarak iÅŸbirliÄŸine hazır” diyor. 

Fransa’nın tavrı, ABD’ye yardımcı oluyor gibi yapıp ondan boÅŸalacak yere talip olmak ÅŸeklinde özetlenebilir. Gayet tabi bu senaryonun tüm taraflara yarar getirmesi için ABD ile Fransa’nın epeyce yakınlaÅŸmasına ihtiyaç bulunuyor. Bu yakınlaÅŸma Almanya tarafından da aynı ÅŸiddetle savunuluyor mu, Fransız halkı ne diyor, henüz çok açık deÄŸil. Ancak bu tutumunun Rusya tarafından hiç onaylanmadığı ortada... 

Fransa’nın Rusya ile olan geleneksel baÄŸlarının kesilmesi, muhtemelen bu ziyaretin en önemli sonucu olacak. Bu durumda Fransa’nın Ermenistan ve dolayısıyla Kafkasya ve OrtadoÄŸu “açılımları” için iki yolu kalacak. Biri, Türkiye ile iÅŸbirliÄŸini geliÅŸtirmek; diÄŸeri ise Türkiye’yi atlayıp Suriye’ye yoÄŸunlaÅŸmak. 

'Biz' kim?

Daha önceleri Almanya Türkiye’yi atlayıp OrtadoÄŸu’ya kendi başına açılmayı denemiÅŸ; Rusya ve Ä°ran ile örtülü ittifakını bu yolda kullanmıştı. Ancak ne ABD, ne Ä°ngiltere ne de Türkiye buna onay vermiÅŸti. Sonunda Almanya ile Rusya’nın iliÅŸkileri bozulmuÅŸ, Ä°ran yolu kapanmış, ABD ile ekonomik gerilimler ortaya çıkmış, Türkiye ile krizler yaÅŸanmıştı. 

Benzer bir durum Fransa’nın da başına gelebilir. Zira heyecanlı lider Macron, “biz Suriye’yi yeniden inÅŸa edeceÄŸiz” demekten çekinmedi. “Biz”, tek başına Fransa’yı kast ediyorsa, bu sadece Türkiye’nin deÄŸil Ä°ngiltere, Rusya ve ABD’nin de itirazıyla karşılaşır. EÄŸer “biz” ABD-Fransa ittifakını ima ediyorsa, o zaman Fransa’nın “kullanılma” ihtimali olur. 

Belki, Fransa Esad’ın önüne sürülecektir; rejimin devrilmesi sonrasında da eyaletlerden birisi, ki hangisi olacağı belli, Fransa “etkisine” verilecektir. Plan buysa, ilk aÅŸamada Fransa kazançlı gibi olur. Ancak Rusya’yı, Ä°ran’ı, Türkiye’yi karşısına alacak; sonra Suriye masasına oturacak ve orada da diÄŸer müttefikleri ile çekiÅŸmek zorunda kalacak. Suriye’yi bu ikiliye emanet istemeyen çok, ama Fransa’yı alana sürmek isteyenler de var. 

Fransa, enerjisini alanda tüketeceği bir yola sevk ediliyor. Keşke onun yerine Türkiye ile işbirliğine ağırlık verebilseydi.

KAYNAK: STAR